Фозилов Э.И. (ред). Алишер Навоий асарлари тилининг изоҳли луғати. Том 3

Тошкент: Фан, 1984. — 624 б.Узбек адабий тилининг асосчиси Алишер Навоий асарларининг изоҳли луғати шоирнинг барча лексик бойликларини қамраб олган. Луғат Навоийнинг туркий асарлари материаллари буйича ҳозирги замон лексикография ва тарихий-филологик таҳлил асосида тузилган, унда сузларнинг мукаммал изоҳи берилган.
Луғатни тузувчилар Навоийнинг танқидий ва оммавий нашрларидан ташқари, унинг бадиий ва илмий қўлёзма асарларидан ҳам фойдаландилар. Луғат XV аср ўзбек адабий тилининг нормасини акс эттиради. У китобхонларга буюк мутафаккир асарларини чуқур тушунишда катта ёрдам кўрсатади, мутахассислар учун тарихий, қиёсий-тарихий грамматика бўйича керакли фактик материаллар беради. Луғат арабча, форсча сўзлар семантикасининг эволюциясини ҳамда ўзлаштирилган сўзлар тарихини аниқлашда муҳим манбадир.
Луғат илмий ходимларга, шунингдек, олий ўқув юртлари филология факультетларинннг ўқитувчи ва студентларига мўлжалланган.